درژرفای این شب تاریک ساعت ها درون سیاهی اتاقم به تو...یگانه ی وجودم فکر کردم و مرورکردم

تمام خاطرات زیبای با هم بودنمان را....

چشمانم را می بندم تا واضح تر حس کنم آن لحظه های نابی که برایم ساختی......

همان لحظه هایی که تمام توجهت.....تمام نگاهت....متعلق به من بود!

وقتی در میان آن همه شلوغی باز هم مقصد نگاه زیبایت من بودم....موجی ازغرور وافتخار در رگ هایم

شناور می شدوسراسر شوق می شدم که دارمت...!!!!

وقتی نگاه شفاف وسراسر پاک تو آنچنان با اعماق قلبم ارتباط پیدا می کرد غرق لذت می شدم و در دل

هزاران بار شکرانه ی این پاکی وزلالی را می گفتم........!!!!!

راستش را بخواهی من نهایت خوشبختی را با تو چشیدم.......

وقتی تمام قلبت را بی منت به من بخشیدی

وقتی تمام ذهنت را از غیر من تهی کردی

وقتی تمام نگاه عاشقانه ات را معطوف من کردی

آری دلبرکم.....من با تو به خوشبختی مطلق رسیدم

نمی دانم چند نفر این حس تک بودن را.....این خوشبختی تمام وکمال را چشیده اند

اما یقین دارم اگر این یگانه بودن را از طرف کسی حس کرده باشی تمام دنیا و مادیات را

با آن نگاه زلال وپاک تعویض نخواهی کرد!!!!