آرزویم این است که بشود روز و شبت

که ببارد به تمام رخ تو بارش شادی و شعف

و من از دور ببینم که پر از لبخند است:

چشم و دنیا و دلت

ღღღღღღღღღღ

پروانه پشت پیله اش، حس کرد راهی هست و رفت!

شاید به راه بسته هم، باید امیدی بست و رفت!

ღღღღღღღღღღ

لغت نامه های دنیا را باید آتش زد.

جلوی واژۀ نبودن نوشته اند: "عدم حضور شخصی یا چیزی"؛ همین...

چقدر نبودن تو را فرض می کنند!!!!!!!

ღღღღღღღღღღ

من هر روز در تلاشم تا خاطرم بماند و تو هر شب ذعا میکنی که فراموش کنی!

خاطراتمان چه بلا تکلیفند...

ღღღღღღღღღღ

قول داده ام!

گاهی، هر از گاهی

فانوس یادت را میان این کوچه ها بی چراغ و بی چلچله، روشن کنم!

خیالت راحت! من همان منم؛

هنوز هم در این شب های بی خواب و بی خاطره

میان این کوچه های تاریک پرسه میزنم

اما به هیچ ستاره دیگری سلام نخواهم کرد...

خیالت راحت!

ღღღღღღღღღღ

یادمه که همیشه میگفتی:

برو من همیشه پشتت هستم...

ولی هیچوقت فکر اون خنجری که پشتت قایم کرده بودی رو نمیکردم...

ღღღღღღღღღღ

گاهی فرار میکنم از فکر کردن به تو

مثل رد کردن آهنگی که خیلی دوستش دارم...

ღღღღღღღღღღ

چه خبر است این همه داروغه، این همه مست؟

نکند دوباره به اشتباه، عطر بوسه های تو را به شهر پاشیده باشد

بادِ بی حواس!

ღღღღღღღღღღ

بیدار شو سفید برفی من!

این شوالیه با صدتا کفش آهنی از قاف رد شده

اون قدر کشتنش تو شبیخون جاده ها

تا راهِ شهرِ سرخ لباتو بلد شده!

ღღღღღღღღღღ

دیوانه ای دیروز از یک ماهی انتظار پرواز داشت

شگفتا؛ مثل این است که از من بخواهند فراموشت کنم...

ღღღღღღღღღღ

به گنجشک ها بگو: کمی گل و صد روز بهار

اینهمه قیل و قال ندارد!

آنها هنوز تورا ندیده اند...

ღღღღღღღღღღ

هم رنگ تمام آرزوهای منی، غارتگر جان و مال منی

بی تو نفس کشیدنم ممکن نیست، ساده بگویم

که همه دنیای منی...

ღღღღღღღღღღ

ما بدهکاریم به یکدیگر، و تمام تمام دوستت دارم هایی که ناگفته ماندند،

و پشت دیوار غرورمان آن ها را بلعیدیم تا نشان دهیم که منطقی هستیم...

ღღღღღღღღღღ

سال ها دویده ام!

با قلبی معلق و پایی در هوا...

دیگر طاقت رویاهایم تمام شده است

دلم رسیدن می خواهد!

ღღღღღღღღღღ