حالا تو هی نیا ...

حالا تو هی نباش ...

همین که میدانم صبح ها چه ساعتی بیدار میشوی ، کافیست ...

همین که میدانم دقیقا چه ساعتی از شب ، غرق در خوابی ...

همین که میدانم کدام آهنگ برایت عزیز است و بارها بار گوش میدهی برایم کافیست !

حالا تو هی نباش ...

بلاخره آوازه من به گوش تو خواهد رسید ...

شاید سال ها بعد ...

نمیدانم ...

شاید خیلی سال بعد پسرت که عاشق شد ...

وقتی دیدی دیوانه وار عشق میورزد به دختری که او را نمیخواهد ...

بی اختیار مرا یاد میکنی ... میبینی ؟

حتی خیلی سال بعد هم ، هنوز هستند پس لرزه هایی که تو را به هم بریزند !

آوازه ام را به گوشت میرسانم ...

یکروز بشکنی وقتی که ...

پسرت را در آغوش میگیری ...

به خودت می آیی و زیر لب میگویی ...

چقدر شبیه به " یک نفر " هستی ...

و آن یک نفر ، قطعا من هستم ...!!!